Iemand op Twitter noemde mij laatst een echte positivo. Kreeg er wel een beetje een jaren ’70 gevoel bij, maar ik vond het toch een mooi complimentje. En natuurlijk schijt ik ook wel eens van een hoosbui, kan ik mijn kinderen af en toe achter het behang plakken, word ik soms chagrijnig van gezeik over niks en baal ik soms als ik BTW moet betalen. Duurt nooit lang. Zeker niet als ik dit soort pareltjes tegenkom. Kijk en geniet. En vooral: word vrolijk!
"Het leuke van het vak schrijven is dat je het nooit leert."
Simon Carmiggelt